
Middenin de Bijlmer, op het eilandje Cola-kreek, staat een groot beeld van Ma Aisa door Chaim Oren. Het staat symbool voor de verbroedering van nationaliteiten. Het multiculti Bijlmer wandelgroepje liep er vandaag heen.
Middenin de Bijlmer, op het eilandje Cola-kreek, staat een groot beeld van Ma Aisa door Chaim Oren. Het staat symbool voor de verbroedering van nationaliteiten. Het multiculti Bijlmer wandelgroepje liep er vandaag heen.
Vroeger dacht ik dat elke babyboomer wist wat de Februaristaking was. Pas door de Herdenking van 2017 besefte ik: nee, wij zijn een produkt van de verzuiling. Dat geeft het verleden voor mij een rode glans. Voor jou misschien niet, maar bij de Februaristaking past die rode bril echt wel.
Weet je nog die oude afghaan, of die bontjas die je op de rommelmarkt kocht of van je tante aftroggelde? Haal maar uit de kast als je hem nog hebt: je mag hem weer dragen zonder schuldgevoel. (Hoewel wat de afghaan betreft misschien ook zonder stijlgevoel…) Bont is weer toegestaan, via een omweggetje: de stijl van je jeugd is nu ‘retro’.
Iedereen die net als ik een gloeiende hekel heeft aan ‘lit-genres’, met van die series die alleen maar gaan over het ellendige leven van Young Adults of overjarige chickies of guys: pas op. Daar is hij: de Boomer-lit. Boeken in zulke series gaan rustig over zeventigers of tachtigers, want ook die zijn 50-plus. Vriendelijk dank dames en heren marketeers, maar ik hoef ze even niet.
Veel van de geuren van vroeger zijn er nu ook nog – tenminste, de merknamen bestaan nog. Die namen roepen associaties op met vroeger. Maar als je een luchtje ruikt van een van die oude merken is het vaak toch niet de geur die jij je herinnerde. Sommige geuren zijn erg ‘gemoderniseerd’. Alleen de Patchouli-olie niet; die oude hippiegeur begint nu aan een comeback.
Thelma & Louise (1991) was een road movie met invloed, maar minder dan hoofdrolspeelster Geena Davis zou willen. De filmindustrie discrimineert nog steeds vrouwen boven de 30. Davis hoopt dat verandering in Hollywood zal doorwerken in het echte leven.
Babyboomers hebben in een generatie de volledige ontwikkeling meegemaakt van schrijven met de hand, via verschillende soorten tikmachines naar tekstverwerken op een computer. Toen de tikmachine eenmaal breed verspreid raakte, ging het snel: teksten produceren kostte steeds minder moeite.
Koude Oorlog of niet, in de jaren 60 kon het toekomstbeeld niet stuk. Dat zie je in deze filmpjes: raad maar hoe wij er volgens Pierre Cardin sinds 2000 bij hadden moeten lopen. En natuurlijk was er Star Trek, de scifi-serie over een wereld zonder racisme en seksisme. Dat kan nog: we zijn pas in de 21e eeuw
Als je een babyboomer bent, heb je vrijwel zeker strips gelezen, al waren ze Slecht Voor Kinderen. Strips bestonden allang, maar nu zijn de tekeningen en de grappen minder simpel. Ook volwassenen waarderen ze.
Begin jaren zestig was de hoelahoep een rage, en voor mij hoort de hoelahoep bij buiten spelen en zelfgemaakt speelgoed, samen met elastieken, loopklossen van conserveblikjes en pijltjes blazen. Maar nu blijkt het een serieus fitness-instrument voor volwassenen. Je kan je nostalgie uitleven en afvallen tegelijk, maar ik ken geen babyboomer die het doet.