Talita (hiernaast in feesttenue) loopt naar haar pensioen toe, maar eigenlijk heeft zij het al te druk om nog te werken.
Vijf jaar geleden, vertelt zij graag, vroeg iemand bij een van de (vele) bijeenkomsten die zij bijwoont: “Wie heeft er vandaag niet bewogen?” Wat is dat nou voor een vraag, dacht zij: natúúrlijk hadden die mensen bewogen! Maar tot haar verbazing staken een paar mensen hun hand op.
Het Bijlmer wandelgroepje was geboren. Sindsdien wandelt Talita elke maandag met een steeds wisselend groepje. Van tijd tot tijd wordt daarbij gescandeerd: “Lopen lopen is gesond / Sitten sitten maakt je rond”. (Niettemin zijn de meeste wandelaars rond genoeg, want “Wij houden van eten”.)
De wandelingen duren minstens één, vaak ook anderhalf uur. De afstand die in die tijd wordt afgelegd kan variëren, en valt in elk geval niet te voorspellen door naar de deelnemers te kijken. Besna, een van origine Turkse babyboomer, is een klein vrouwtje dat eruit ziet alsof zij op haar sloffen maar voor eventjes naar buiten is gegaan. Ook als het regent draagt zij zelden een jas. Maar zij loopt razendsnel, zonder buiten adem te raken, en draagt zonodig zonder probleem een zware pot met pepers mee. “Wij zijn sterke vrouwen”, stelt zij tevreden vast.
De lopers hebben haar ogen niet in haar zak. Bij elke loop wordt wel iets bijzonders gespot. Het eerste filmpje van de rivierkreeft die Amsterdam teistert, kwam (volgens ons) van de Bijlmer wandelgroep.
Vandaag zagen wij:
De Pissende Mannen die hierboven te bewonderen zijn (met zonodig excuses; wij weten niet beter of dat is de officiële naam van dit kunstwerk).
Het momument voor de slachtoffers van de Bijlmerramp, net een paar dagen eerder herdacht.
En natuurlijk de pot met rijpe pepers, die Besna zonder morren naar huis sleepte omdat hij niet langer gewenst was in de keet van de plantsoenendienst.
Een gedachte over “Wandelen in het beton”
Reacties kunnen niet achtergelaten worden op dit moment.